نبودن هایت را زیر بالشم می گذارم. وشجاعت خود را زیر سوال می برم . با دلي سنگ رهايم كردي . تا به آنجا كه نگاهم سو داشت. و تو در آخر اين قصه ي تلخ محو شدي. باورم نيست كه ديگر رفتي. اشك من بدرقه ي راهت باد ! عشق تو .

فانوس اختران در این جاده بیکران. عشق ابدیست غم رفتنیست و خاطره ماندنیست . نوشته شده در پنجشنبه یازدهم مهر ۱۳۹۲ساعت 21 PM. یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند. یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم. که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد. یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم. کم کم یاد خواهی گرفت.

همانند دختری که کوک می زند. دلباختۀ سفر بود همسفر نداشت. گریه کرد اما اشک نریخت. عجیب است دریا تا آدم را غرق خود می کند آن را پس می زند! نوشته.

8230; of high school, that is. Was everything I had hoped it would be and more. I danced, ate, danced some more, was on Prom Court, ate, and laughed so hard. All of my friends looked so beautiful, and I felt gorgeous, too.